Aliağa:
Aliağa, İzmir`in kuzeyinde yer alır. İl merkezine uzaklığı 53 km`dir. Kuzeyinde Bergama; doğusunda Manisa; batısında Ege Denizi; güneyinde Menemen ile çevrelenir. Daha önce Menemen`e bağlı bir bucak merkezi iken, 1982`de ilçe olmuştur.
Yüzölçümü 393 km2`dir. Helvacı ve Yenişakran olmak üzere 2 beldesi ve 18 köyü bulunmaktadır.
2000 Yılı Genel Nüfus Sayımı`na göre toplam nüfusu 57.192`dir. Bu nüfusun 37.537`si merkezde, 19.655`i belde ve köylerde yaşamaktadır. Nüfus yoğunluğu 209 kişi olan ilçede, yıllık nüfus artış hızı %0 30,51`dir.
İlçede 34 İlköğretim Okulu, 6 Orta Öğretim Kurumu bulunmakta; 11.876 öğrencinin eğitim gördüğü bu okullarda 645 öğretmen görev yapmaktadır.
Sağlık hizmeti, 1 Devlet Hastanesi, 4 Sağlık ocağı, 7 Sağlık Evi, 1 Ana Çocuk Sağlığı Merkezi, Aliağa 1 Nolu Acil Yardım İstasyonu tarafından verilmektedir.
1970`li yıllara kadar tarıma dayalı bir ekonomik yapıya sahip olan Aliağa`da, günümüzde 40`a yakın büyük sanayi kuruluşu bulunmaktadır. 2005 Yılı içersinde Nemrut Koyunda bulunan iskelelerden 8.869.974 Ton boşaltma, 4.370.594 ton yükleme yapılmıştır. Nemrut Koyundan elleçlenen toplam yük 13.240.568 tondur. Aliağa Liman Başkanlığı yetki sınırlarında elleçlenen toplam yük miktarı 30.322.163 tondur.Yapımı devam eden Organize Sanayi Bölgesinin tamamlanması ve Aliağa - Menderes demiryolu hattının hizmete açılmasıyla, Aliağa`nın sanayi kenti kimliğinin daha da gelişeceği öngörülebilir.
Yunt Dağları`ndan doğan Güzelhisar Çayı, ilçe sınırları içerisinde akar ve Güzelhisar Barajı`nın suyunu sağlar. İlçede bulunan Kuş Cenneti; flamingo, leylek, erguvani balıkçıl, yeşilbaş, angıt, su çulluğu, Akdeniz martısı, yalıçapkını gibi kuşları barındırmaktadır.
Aliağa`da bulunan Kyme ve Gyrneion, önemli antik yerleşim yerlerindendir. Kyme, Batı Anadolu`da kurulan kent devletlerinin en eskilerindendir. Yapılan kazılarda elde edilen eserler, İzmir Arkeoloji Müzesi`nde sergilenmektedir.
Balçova:
Balçova, Anakent sınırları içerisinde yer alır. Doğusunda Konak, batısında ve güneyinde Narlı dere, kuzeyinde ise İzmir körfezi ile çevrilidir. Yüzölçümü, 29 km2`dir.
2000 yılı Genel Nüfus Sayımına göre, ilçenin toplam nüfusu 68 084`dür. Bağlı köyü ve beldesi bulunmamaktadır.
İlçede, 8 İlköğretim Okulu, 4 orta öğretim kurumu 1 Anaokulu bulunmakta; 8866 öğrencinin eğitim gördüğü bu okullarda 481 öğretmen görev yapmaktadır.
9 Eylül Üniversitesi`ne bağlı Tıp Fakültesi ve Güzel Sanatlar Fakültesi ile İzmir Ekonomi Üniversitesi Balçova`dadır.
İlçede, 1 Üniversite Hastanesi, 1 Nevvar Salih İşgören Devlet Hastanesi Semt Polikliniği,4 Sağlık Ocağı, 1 AÇS/AP merkezi, 1 Verem Savaş Dispanseri,1 Özel Poliklinik, 2 Özel Tıp Merkezi, 1 Özel Göz Dal Merkezi, 1 Özel Sağlık Kabini, 5 Özel Hekim Muayenehanesi,28 Özel Diş Hekimi Muayenehanesi,3 Özel Laboratuar ve 64 Eczane bulunmaktadır.
Balçova, (Agamemnon) Kaplıcaları, sağlık turizmi açısından önemli bir merkezdir. Termal su kaynaklarının yakınına kurulan otel ve tedavi birimleri, özellikle İskandinav ülkelerine yönelik termal turizmin doğuşunu beraberinde getirmiştir. İzmir İl Özel İdaresi tarafından kurulan Balçova Termal Tesisleri, ülkemizin turizm işletme belgeli termal tesislerinin başında gelir.
Doğal güzellikler açısından zengin olan ilçede; İnciraltı, Teleferik gibi rekreasyon alanlarını, ormanlar, çiçek seraları ve termal sular tamamlamaktadır.
Yeşil dokusunun bozulmamış olması, Balçova`yı seçkin bir yerleşim alanı olarak çekici kılmaktadır. Zengin bir jeotermal potansiyele sahip olan Balçova`da, İl Özel İdaresi tarafından gerçekleştirilen bölge ısıtma sistemi kapsamında, 15852 konut jeotermal enerjiden yararlanmaktadır.
İlçe, son yıllarda, hipermarketlerin yoğunlaştığı, canlı bir ticaret merkezi niteliği kazanmıştır.
Bayındır:
Bayındır, İzmir?in güneydoğusunda Küçükmenderes Havzası?nda yer alır. İl merkezine uzaklığı 80 km?dir. Kuzeyinde Kemalpaşa; doğusunda Ödemiş; batısında Torbalı; güneyinde Tire ile çevrelenir.
İlçenin yüzölçümü 588 km2?dir. Canlı, Çırpı ve Zeytinova olmak üzere 3 beldesi ve 38 köyü bulunmaktadır.
2000 Yılı Genel Nüfus Sayımı?na göre toplam nüfusu 47.214?tür. Bu nüfusun 15.870?i merkezde, 31.344?ü belde ve köylerde yaşamaktadır. Nüfus yoğunluğu 80.3, nüfus artış hızı %0 0.19?dur.
İlçede 32 İlköğretim Okulu, 5 Orta Öğretim Kurumu bulunmakta; 5882 öğrencinin eğitim gördüğü bu okullarda 335 öğretmen görev yapmaktadır.
Sağlık hizmeti, 4 Sağlık ocağı, 5 Sağlık Evi tarafından verilmektedir.
İlçe ekonomisi tarıma dayalıdır. Başlıca tarım ürünleri zeytin, pamuk, karpuz, sebze ve meyvelerdir. Son yıllarda çiçekçilik sektörü hızla gelişmektedir.
Bayındır doğal, tarihi ve kültürel açıdan oldukça zengindir. Osmanlı ve Selçuklular zamanında eğitim ve kültür merkezi olarak kullanılan tarihi yapılar mevcuttur. Bunların en önemlileri Hacı Sinan Camii ve Külliyesi, Telcioğlu Camii, Recep Hanı, Eskici Dede Türbesi ile Bayındır Ilıcaları?dır.
Bergama:
Bergama, İzmir`in kuzeyinde, Bakırçay Havzasında yer alır. Doğuda Kınık, batıda Dikili, güneyde Aliağa, kuzeyde ise Balıkesir ve Manisa illeri ile çevrilidir. İl merkezine uzaklığı 107 km`dir.
İlçenin yüzölçümü 1.688 km2`dir. Ayazkent, Göçbeyli, Bölcek, Zeytindağ ve Yenikent olmak üzere 5 beldesi ve 114 köyü bulunmaktadır.
2000 Yılı Genel Nüfus Sayımı`na göre toplam nüfusu 106.536`dır. Bu nüfusun 52.173`ü merkezde, 54.363`ü belde ve köylerde yaşamaktadır.
Bergama`da; 55 İlköğretim Okulu, 13 Orta Öğretim Kurumu bulunmakta; 17971 öğrencinin eğitim gördüğü bu okullarda 978 öğretmen görev yapmaktadır.
Sağlık hizmeti, 1 Devlet Hastanesi, 11 Sağlık Ocağı, 1 Verem Savaş Dispanseri, 1 AÇSAP, 1 Halk Sağlığı Laboratuarı tarafından verilmektedir.
Bergama ekonomisi ağırlıklı olarak tarıma dayalıdır. Verimli Bakırçay Ovası`nda tütün, pamuk, zeytin ve üzüm yetiştirilmektedir. Kozak yaylasında çam fıstığı önemli bir gelir kaynağıdır. Günümüzde özellikle dağ köylerinde arıcılık giderek gelişmekte ve önemli bir geçim kaynağı haline gelmektedir. Tarıma dayalı sanayi de son yıllarda gelişme göstermektedir. İlçede halıcılık ve kilim dokumacılığı gelişmiştir.
Bergama, Antik çağın en önemli yerleşim birimlerinden biri olmuştur. Türkiye`nin ilk arkeoloji müzesi olan Bergama Müzesi, günümüzde en çok bilinen ve ziyaret edilen müzeler arasındadır. Bergama denildiği zaman, öncelikle Akropolis, Asklepion, Kızıl Avlu, Kleopatra Güzellik Ilıcası ve Kozak Yaylası akla gelir. İlçe merkezinde Arap Camii, Müftü Camii, Ulu Camii, Kurşunlu Camii, Laleli Camii, Kulaksız Camii, Yeni Camii, Küplü Hamam, Tabaklar Hamamı, Koca Sinan Mescidi, İncirli Mescit ve Karaosman Sebili Türk-İslam eserleridir.
BERGAMA ANTİK KENTİ:
Bergama zengin tarihsel ve arkeolojik değerlere sahiptir. Kent, M.Ö. IV. .yüzyılda kurulmuş, önce Lidya daha sonra da Pers egemenliğini yaşamıştır. M.Ö.334 yılında Makedonya Kralı Büyük İskender`in orduları tarafından ele geçirilen kent, M.Ö. II. y.y` da Romalılar tarafından zapt edilmiştir.
Akropol`de yer alan Kütüphane, 200 bin cilt kitabıyla döneminin en önemli ve en zengin kütüphanelerinden birisi idi. Dünyanın en dik tiyatrosu, Dionysos Tapınağı, Zeus Sunağı ve Trayan Tapınağı gibi önemli yapılar turistlerin yoğun ilgisini çekmektedir. Parşömen kağıdı Bergamalılar tarafından yapılmıştır.
Beydağ:
Beydağ, İzmir`in doğusunda yer alır. İl merkezine uzaklığı 142 km`dir. Kuzeyinde Kiraz; doğusunda Nazilli; batısında Ödemiş; güneyinde Sultanhisar ile çevrelenir.
İlçenin yüzölçümü 162 km2`dir. 21 köyü ve 4 mahallesi bulunmaktadır. Bağlı beldesi yoktur.
2000 Yılı Genel Nüfus Sayımı`na göre toplam nüfusu 14.147`dir. Bu nüfusun 5.521`i merkezde, 8.626`sı köylerde yaşamaktadır. Nüfus yoğunluğu 87, nüfus artış hızı %0 -3.37`dir.
İlçede 14 İlköğretim Okulu, 1 Orta Öğretim Kurumu bulunmakta; 1823 öğrencinin eğitim gördüğü bu okullarda 75 öğretmen görev yapmaktadır.
Sağlık hizmeti, 1 Sağlık Ocağı, 1 Sağlık Evi, 1 Ana Çocuk Sağlığı tarafından verilmektedir.
İlçe halkının geçim kaynağı tarım ve hayvancılıktır. En önemli ürünler incir, kestane ve zeytindir. Beydağ`da üretilen kestane son derece kalitelidir. Besi ve süt hayvancılığı hızlı gelişme göstermektedir.
Beydağ önce Aydınoğulları, sonra da Osmanlıların egemenliğine geçmiştir.
Bornova:
Bornova, Anakent sınırları içerisinde yer alır. Kuzeyinde Manisa ili toprakları; doğusunda Kemalpaşa; batısında Karşıyaka ve Konak; güneyinde Buca ile çevrelenir. 1882 yılında belediye teşkilatı kurulmuş, 1957 yılında ilçe haline gelmiştir.
Yüzölçümü 224 km2`dir. 12 köyü bulunmaktadır. Bağlı beldesi yoktur.
2000 Yılı Genel Nüfus Sayımı`na göre toplam nüfusu 396.770`tir. Bu nüfusun 391.128`i merkezde, 5.642`si belde ve köylerde yaşamaktadır. Nüfus yoğunluğu 1771, nüfus artış hızı %0 35.46`dır.
İlçede 79 İlköğretim Okulu, 23 Orta Öğretim Kurumu bulunmakta, 79366 öğrencinin eğitim gördüğü bu okullarda 3826 öğretmen görev yapmaktadır. İzmir`in ilk üniversitesi olan Ege Üniversitesi, Bornova`da kurulmuştur ve ana kampüsü Bornova`dadır.
İlçede, 1 Devlet Hastanesi, 1 Diş Hastanesi, 1 Tıp fakültesi Hastanesi, 19 Sağlık Ocağı, 6 Sağlık Evi, 3 AÇS. ve Aile Planlama Merkezi ve 1 Verem Savaş Derneği hizmet vermektedir.
Bornova, günümüzde hızla büyüyen bir yerleşim alanı ve bir üniversite kenti olmanın yanında, gelişmiş bir sanayi yöresidir.
Buca:
Buca, Anakent sınırları içerisinde yer alır. Kuzeyinde Bornova; doğusunda Kemalpaşa; batısında Konak ve Gaziemir; güneyinde Menderes ve Torbalı ilçeleri ile çevrelenir. Buca`da 1923 yılında belediye kurulmuş, 1987 yılında yürürlüğe giren 3392 sayılı yasa ile ilçe olmuştur.
İlçenin yüzölçümü 134 km2`dir. 4 köyü, 1 beldesi (Kaynaklar) bulunmaktadır.
2000 Yılı Genel Nüfus Sayımı`na göre toplam nüfusu 315.136`dır. Bu nüfusun 308.661`i merkezde, 6.475`i belde ve köylerde yaşamaktadır. Nüfus yoğunluğu 2352, nüfus artış hızı %0 43.78`dir.
İlçede 48 İlköğretim Okulu, 15 Orta Öğretim Kurumu, 64.371 öğrencinin eğitim gördüğü bu okullarda 2723 öğretmen görev yapmaktadır. Dokuz Eylül Üniversitesi`nin çok sayıda fakültesi Buca`dadır.
Sağlık hizmeti, 13 Sağlık Ocağı, 3 Sağlık Evi, 2 Ana Çocuk Sağlığı, 1 Verem Savaş Dispanseri tarafından verilmektedir.
İlçe ekonomisi ticaret, küçük sanayi, ziraat, hayvancılık ve orman ürünlerine dayanmaktadır. Kaynaklar beldesi, Kırıklar, Belenbaşı ve Karaağaç köylerinde hayvan besi haneleri, sucuk imalathaneleri, tavuk çiftlikleri, zeytinyağı imalathaneleri, kireç ocakları, meyve-sebze ambalaj tesisleri bulunur.
Büyükşehir Belediyesi`ne ait Sebze Meyve Hali ve Balık Hali`nin hizmete girmesiyle ekonomik hareketlilik artmıştır.
Dokuz Eylül Üniversitesi`ne bağlı fakültelerin önemli bir bölümü Buca`da yer alır. Bu gelişme, Buca`ya bir öğrenci kenti kimliğini vermiştir.
Bir tarih ve kültür beldesi olan Buca` da, Hasan Ağa Bahçesi ve Buca Göleti, kent halkının mesire yerlerindendir. İzmir`in ve Ege Bölgesi`nin tek hipodromunun ilçe sınırları içinde bulunması, Buca için ayrı bir özelliktir.
Çeşme:
Çeşme ilçesi, İzmir İlinin batısında yer alır. Doğudan Urla, kuzeyden Karaburun, batı ve güneyden Ege Denizi ile çevrilidir. Deniz seviyesinden yüksekliği 5 metredir.
Yüzölçümü 260 km² dir. 1 beldesi (Alaçatı) ve 4 köyü bulunmaktadır.
2000 yılı Genel Nüfus Sayımına göre, İlçenin toplam nüfusu 37 372'dir. Bu nüfusun 25 257`si şehir merkezinde, 12 115'i ise belde ve köylerde yaşamaktadır.
İlçede 13 İlköğretim Okulu, 5 ortaöğretim kurumu bulunmakta; 5 145 öğrencinin eğitim gördüğü okullarda, 231 öğretmen görev yapmaktadır.
Sağlık hizmetleri 1 Devlet Hastanesi, 2 Sağlık Ocağı, 1 Sağlık evi tarafından verilmektedir. Bu kurumlarda 38 doktor, 9 sağlık memuru, 30 hemşire ve 27 ebe görev yapmaktadır.
İlçede ekonomik yapıyı turizm belirlemektedir. İç ve dış turizm açısından ülkemizin sayılı merkezlerinden olan Çeşme'nin, turizmdeki öneminin önümüzdeki yıllarda çok daha artacağı öngörülebilir.
Çeşme yöresi, XI. yy. sonlarında büyük Türk denizcisi Çaka Bey ile Türk egemenliği ile tanışmıştır. Osmanlı egemenliğine geçişi, XIV. yy. sonlarındadır. Osmanlı eserleri içinde en çarpıcı olanı Çeşme Kalesi'dir.1508 yılında II. Beyazıt tarafından inşa ettirilen kale, Osmanlı mimarisinin bütün inceliklerini taşımaktadır. Çeşme ve çevresinde yapılan kazılarda elde edilen eserler Çeşme Kalesi içindeki müzede sergilenmektedir.
Çeşme Kervansarayı, 1529 yılında Kanuni Sultan Süleyman tarafından yaptırılmıştır. U biçiminde planlanan kervansaray, iki katlıdır. Hacı Mehmet Camii ve Hacı Memiş Camii Osmanlı dönemine ait özgün eserlerdir. İlçede Osmanlı dönemine ait birçok tarihi çeşme bulunmaktadır. Bunlardan en önemlileri Hamaloğlu Çeşmesi, Kabadayı Çeşmesi, Kaymakam Çeşmesi, Maraş Çeşmesi, Memiş İbn`i Ahmet Çeşmesi ve Ömer Ağa Çeşmesi'dir.
Çeşme kıyılarındaki yirmiye yakın plajın en tanınmışı ve en büyüğü Ilıca Plajı`dır. Burada, deniz ve kum olağanüstü güzellikler sunar. Pırlanta, Çiftlik, Çatalazmak, Küçükliman, Şifne, Germiyan Yalısı, Ildırı Plajları diğer tanınmış plajlardır.
Çeşme termal sular açısından zengin bir ilçedir. Ilıca, Şifne, Yıldızburnu gibi pek çok mevkiden kaynayan şifalı sulardan günübirlik ya da çevredeki tesislerde konaklayarak yararlanmak mümkündür.
Alaçatı Beldesi, önemli bir turizm merkezidir. Eski yel değirmenleri ve ülkemizde rüzgar kaynaklı enerji üretiminin ilk örneğini oluşturan rüzgar türbinleri beldenin simgesi niteliğini taşırlar.
Çiğli:
İzmir Körfezi'nin kuzeyinde, eski Gediz yatağının oluşturduğu ovada kurulmuş olan Çiğli ilçesinin yüzölçümü 97 km2 dir. Kuzeyinde Menemen, güneybatısında İzmir Körfezi, doğusunda Karşıyaka bulunmaktadır. İlçenin denizden yüksekliği 1-150 m. arasındadır.
Yörenin genelde bataklık ve sazlık olması ve yeşil alanlara çok çiğ düşmesinden dolayı, ilk yerleşenler tarafından buraya "Çiğli" adının verildiği söylencelerde dile getirilmektedir. 1893 yılında Yugoslavya'dan göç eden Türk kökenli göçmenler ile birlikte, Çiğli'nin bir yerleşim alanı olarak gelişmeye başladığı bilinmektedir.
İlçede 1 alt kademe belediyesi ve merkezde de 22 mahalle bulunmaktadır. 2000 yılı sayım sonuçlarına göre toplam nüfusu 113 543'dür. Nüfusun 109 979`ü ilçe merkezinde, 3564'ü Sasalı alt kademe belediyesinde yaşamaktadır.
27 İlköğretim Okulu, 13 Orta Öğretim Kurumu bulunmakta; 23 826 öğrencinin eğitim gördüğü bu okullarda 1297 öğretmen görev yapmaktadır.
Sağlık Hizmetleri 1 Devlet Hastanesi, 12 Sağlık Ocağı, 1 Verem Savaş Dispanseri ve 1 SKK Dispanseri, tarafından verilmektedir.
İlçe arazisinin 17829 dekarı tarım arazisidir. Bu alanlarda bağcılık, zeytincilik ve pamuk yetiştiriciliği yapılır.
Ülkemizin sayılı organize sanayi bölgelerinden biri olan Atatürk Organize Sanayi Bölgesi Çiğli'de kurulmuştur.
Ülkemizin tuz ihtiyacının % 60'ını karşılayan Çamaltı Tuzlası ilçe sınırları içinde yer almaktadır.
İçinde 220 tür kuşun barındığı, dünya kuşlarının başkenti olarak adlandırılan "İzmir Kuş Cenneti" önemli bölümüyle Çiğli`dedir. 8 000 hektar alanda yer alan sazlıklar, adalar, yarımadalar ve tuzla havuzları kuş cenneti için doğal bir ortam hazırlamıştır. Kuş Cenneti içinde Lodos Tepe, Orta Tepe ve Poyraz Tepe adıyla anılan 3 tepecik bulunmaktadır. Bu tepelerden; Tuz Tavaları, Homa Dalyanı ve İzmir Körfezi`nin görünüşü olağanüstü güzelliktedir.
Dikili:
Dikili, İzmir'in kuzeyinde yer alır. İl merkezine uzaklığı 120 km'dir. Kuzeyinde Balıkesir; doğusunda Bergama; batısında ve güneyinde Ege Denizi ile çevrelenir.
İlçenin yüzölçümü 541 km2'dir. 1 beldesi (Çandarlı) ve 25 köyü, Dikili İlçe Merkezinde 4,Çandarlı Kasabasında 2 olmak üzere toplam 6 mahallesi bulunmaktadır.
2000 Yılı Genel Nüfus Sayımına göre toplam nüfusu 30.115`tir. Bu nüfusun 12.552`si merkezde, 17.563'ü belde ve köylerde yaşamaktadır.
İlçede 15 İlköğretim Okulu, 3 Orta Öğretim Kurumu bulunmakta; 3170 öğrencinin eğitim gördüğü bu okullarda 217 öğretmen görev yapmaktadır.
Sağlık hizmeti, 5 Sağlık Ocağı ve 4 Sağlık evi tarafından verilmektedir.
İlçede ekonomi tarıma dayanmaktadır. Tütün, pamuk, zeytin üreticiliği ve seracılık yapılmaktadır.
Dikili limanı, turizm açısından ilçenin önemli bir gelir kaynağıdır. Temiz plajları, termal kaynaklarının zenginliği, iç ve dış turizm açısından önemlidir.
İlçeye bağlı Çandarlı Beldesi önemli bir turizm potansiyeline sahiptir. Dikili`nin tarihsel geçmişi oldukça eskilere gider. Antik yerleşim yeri Pitane'de elde edilen eserler Bergama Arkeoloji Müzesinde sergilenmektedir. Osmanlı döneminde II. Murat`ın ünlü Sadrazamı Çandarlı Halil Paşa, Çandarlı Kalesi'ni yeniden yaptırmıştır.
Merdivenli ve Deniz köy`de bulunan krater gölleri ile mağaraları ve Madra Çayı`na dayanan ormanları ilçenin doğal zenginlikleri arasındadır.
Foça:
Adını foklardan alan Foça, İzmir`in kuzeybatısında yer alan bir sahil ilçesidir. Batıda İzmir Körfezi, doğuda Menemen, kuzeyde Çandarlı Körfezi ile çevrilidir. İlçenin yüzölçümü, 205 Km² dir.
2000 yıl Genel Nüfus Sayımına göre ilçenin toplam nüfusu 36 107`dir. Bu nüfusun 14 604`ü ilçe merkezinde, 21 503`ü belde ve köylerde yaşamaktadır. Foça'nın Bağarası, Gerenköy ve Yenifoça olmak üzere 3 beldesi ve 4 köyü bulunmaktadır.
Eğitim düzeyi yüksek olan ilçede okuryazarlılık oranı %99'dur. 11 ilköğretim, 4 orta öğretim kurumu bulunmakta; 3341 öğrencinin eğitim gördüğü bu okullarda, 232 öğretmen görev yapmaktadır.
İlçe`de sağlık kuruluşu olarak 1 Devlet Hastanesi, 1 adet 112 Acil Yardım İstasyonu, 5 adet Sağlık Ocağı, 1 adet Sağlık Evi bulunmaktadır.
Önemli bir arkeolojik tarihe sahip İlçe`de, 1953 yılında başlayan ve aralıklarla günümüze kadar devam eden kazılarda, Helenistik döneme ait tiyatro, Athena Tapınağı ve Kutsal Alanı, Kybele`ye ait olduğu düşünülen Liman Kutsal Alanı ile Foça'nın 7 km doğusunda Taş Ev olarak adlandırılan Pers Anıt Mezarı ortaya çıkarılmıştır.
İlçede, 150 yat ve tekne kapasitesine sahip bir rıhtım bulunmaktadır. Yenifoça Beldesinde bulunan balıkçı barınağı, 75 balıkçı teknesi kapasitelidir. İlçede, gemi ve teknelerin çekilip bakımının yapılabildiği 3 adet çekek ve bakım yeri bulunmaktadır.
Foça İlçesi, 1990 yılında Bakanlar Kurulu Kararı ile "Özel Çevre Koruma Bölgesi" ilan edilmiştir. İlçenin geniş bir alanı sit kapsamı içerisindedir. İlçeye adını veren Fok Balıklarının korunması amacıyla Foça 1991 yılında Ulusal Fok Komitesi'nce "pilot bölge" seçilmiştir. Siren Kayalıkları fok balıklarının barınma ve üreme alanlarıdır.
Foça ilçesi ve Yenifoça beldesinde turizm önemli bir ekonomik sektör olmakla birlikte, diğer belde ve köylerde tarım ön plana geçmektedir. Ayrıca balıkçılık ve hayvancılık da ilçenin diğer ekonomik kaynaklarını oluşturmaktadır.
Gaziemir:
Gaziemir, Büyükşehir sınırları içerisinde yer alır. Batısında ve kuzeyinde Konak, doğusunda Buca, güneyinde Menderes İlçesi ile çevrilidir.
İlçenin yüzölçümü 63 km2'dir.Yüksekliği 114 metredir. İlçede Akdeniz iklimi hüküm sürmektedir. Köyü yoktur, 1 beldesi (Sarnıç) bulunmaktadır.
Gaziemir Belediyesi 12, Sarnıç Belediyesi 4 mahalleden oluşmaktadır. Toplam mahalle sayısı 16'dır.
2000 Yılı Genel Nüfus Sayımı`na göre toplam nüfusu 87.692'dir. Bu nüfusun 70.035`i merkezde, 17.657'si Sarnıç beldesinde yaşamaktadır.
İlçenin nüfusu 1997 yılı Genel Nüfus Tespitinde ise,51 750 si ilçe merkezinde, 15 397!si Sarnıç Beldesinde olmak üzere toplam 67147 kişi olarak tespit edilmiştir.
Gaziemir`de İlköğretim ve ortaöğretimde toplam olarak 23 okulda, 397 derslik vardır. 19 581öğrencinin eğitim gördüğü bu okullarda, 858 öğretmen görev yapmaktadır.
İlçede, sağlık hizmetleri, 1 Semt Polikliniği, 6 Sağlık Ocağı, 3 Sağlık Evi ve 112 acil ambulans servisi tarafından verilmektedir.
Gaziemir, son yıllarda sanayinin ve ticaretin geliştiği bir bölge olarak ortaya çıkmıştır. Çeşitli alanlarda faaliyet gösteren yaklaşık 160'a yakın tesis bulunmaktadır. Bunlar içersinde tekstil ve mobilya alanında faaliyet gösterenler ağırlık taşımaktadır. Merkezde, Yeşillik Caddesi üzerinde tekstil ve mobilya üretim imalathaneleri ve satış mağazaları yer alır. Sarnıç beldesi etrafında sanayi kuruluşları bulunmaktadır. İlçe merkezinde hızlı bir hipermarket gelişimi olmuştur.
Gaziemir, sanayi ve ticaret gücü yanında, sahip olduğu üstün konut potansiyeliyle de önem kazanmıştır.
Uluslararası Adnan Menderes Havalimanı ve Ege Serbest Bölgesi, Gaziemir sınırları içerisinde yer almaktadır.
Güzelbahçe:
Güzelbahçe, İzmir Körfezi`nin güneyinde yer alır. İl merkezine uzaklığı 15 km`dir. Doğusunda Narlıdere; batısında Urla; güneyinde Seferihisar ve Menderes ile çevrelidir.
İlçenin yüzölçümü 110 km2`dir. 1 beldesi (Yelki) ve 3 köyü bulunmaktadır.
2000 Yılı Genel Nüfus Sayımı`na göre toplam nüfusu 18.190`dır. Bu nüfusun 14.924`ü merkezde, 3.266`sı belde ve köylerde yaşamaktadır.
İlçede 9 İlköğretim Okulu, 6 Orta Öğretim Kurumu bulunmakta; 5254 öğrencinin eğitim gördüğü bu okullarda 385 öğretmen görev yapmaktadır.
İlçede, Sağlık hizmetleri, 3 Sağlık Ocağı, 2 Sağlık Evi tarafından hizmet vermektedir.
İlçe ekonomisi genelde tarıma dayalıdır.Seracılık, çiçekçilik,narenciye, zeytincilik ve balıkçılık önemli gelir kaynağıdır.
Karaburun:
İzmir-Çeşme karayolunun 55. Km.sinden ayrılan bir yolla, Gülbahçe, Balıklıova ve Mordoğan yerleşmelerinden sonra ulaşılan Karaburun ilçe merkezi, aynı adlı yarımadanın kuzeyinde yer alır. İzmir`e 100 Km uzaklıktadır.
İlçenin yüzölçümü, 484 km2`dir. 1 beldesi (Mordoğan) ve 13 köyü bulunmaktadır.
2000 Yılı Genel Nüfus Sayımı sonuçlarına göre, toplam nüfusu 13.446`dır. Bu nüfusun 2.932`si ilçe merkezinde; 10.514`ü belde ve köylerde yaşamaktadır. Yaz döneminde, ilçe nüfusu önemli artış gösterir.
16 İlköğretim Okulu, 2 Orta Öğretim Kurumu bulunmakta; 1.040 öğrencinin eğitim gördüğü bu okullarda, 69 öğretmen görev yapmaktadır.
Sağlık hizmetleri 10 Yataklı Sağlık Ocağı Merkezi yanında 1 Sağlık Ocağı, 3 Sağlık Merkezi ve 1
Acil Yardım İstasyonu tarafından verilmektedir.
Karaburun 1415`te Osmanlı topraklarına katılmış; 19. yüzyılın sonunda Aydın Vilayetinin İzmir merkez ilçesine bağlı nahiye merkezi olmuştur. Daha sonra Çeşme ilçesine bağlı Ahırlı isminde bir bucak iken, 1910 yılında Çeşme ilçesinden ayrılarak ilçe haline getirilmiş ve ismi değiştirilerek Karaburun adı verilmiştir.
Karaburun yarımadası, 200`ün üzerinde kuş türü, Ada Martısı ve Akdeniz Foklarının yaşama ve üreme alanıdır. Nesli tükenmekte olan Akdeniz Foklarının ülkemizde Foça`dan sonra barındığı ender yerlerden biri de Karaburun kıyılarıdır.
Karaburun`un kıyıları güzel manzaralı koylarla bezenmiştir. Sıcağıbükü, Kumburnu, Çatalkaya, Mordoğan, Ardıç, Kaynarpınar, Boyabağı, Akbük, Eşendere, Saipaltı, Bodrum, Yeniliman Denizgiren, Eğriliman, Dikencik ve Gerence bu koyların başlıcalarıdır.
Eğlencehoca, Kösedere, Ambarseki, Saip, Tepeboz, Bozköy denizden birkaç km içeride, zeytinlikler ve nergis tarlaları arasında, denize hakim manzaraları, doğal dokuları bozulmadan kalmış Karaburun köyleridir. Karaburun köyleri, İzmir`de kırsal turizmin uygulanabileceği yerel zenginlikleri barındırmaktadır.
Karşıyaka:
Karşıyaka, Anakent sınırları içerisinde yer alır. Kuzeyinde Menemen; doğusunda Bornova ve Konak ; batısında Çiğli; güneyinde İzmir Körfezi ile çevrelenir.
Karşıyaka, 1865 yılında İzmir-Kasaba (Turgutlu) demiryolu hattının hizmete girmesi ve XIX.yy sonlarına doğru Konak`a vapur seferlerinin başlaması sonucunda, İzmir`in önemli bir yerleşim yeri olma yönünde hızlı bir gelişim sürecine girmiştir.
1927 yılında Bucak statüsü kazanan Karşıyaka, 01.06.1954 tarihinde ilçe olmuştur.
İlçenin yüzölçümü 66 km2`dir. 2 köyü bulunmaktadır. Bağlı beldesi yoktur.
2000 Yılı Genel Nüfus Sayımı`na göre toplam nüfusu 438.764`dur.
İlçede 64 İlköğretim Okulu, 19 Orta Öğretim Kurumu,1 Özel Lise, 1 Özel İlköğretim, 8 Kurum bulunmakta; 74.202 öğrencinin eğitim gördüğü bu okullarda 3 316 öğretmen görev yapmaktadır.
İlçede, Sağlık hizmetleri, 1 Sağlık Grup Başkanlığı, 1 Devlet Hastanesi, 1 Diş Hastanesi, 2 Özel Hastane, 22 Sağlık Ocağı ve 3 Ana Çocuk Sağlığı Merkezi, 1 Verem Savaş Dispanseri, 23 Özel Tıp Merkezi, Dal Merkezi ve Poliklinik tarafından verilmektedir.
Antikçağda İzmir'in kuruluş yeri olan Tepekule ören yeri Karşıyaka sınırları içerisindedir.
Cumhuriyetimizin kurucusu Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk`ün annesi Zübeyde Hanım`ın mezarı Karşıyaka`dadır.
Karşıyaka, XIX. yy sonlarından itibaren İzmir'in en seçkin yerleşim alanlarından olmuştur. Günümüzde de bu özelliğini sürdürmektedir.
Kemalpaşa:
Kemalpaşa, İzmir'in doğusunda yer alır. Kuzeyinde Manisa; güneyinde Torbalı ve Bayındır; doğusunda Turgutlu; batısında Bornova ve Buca ilçeleri bulunmaktadır.
İlçenin yüzölçümü 655 km2'dir. Armutlu, Bağyurdu, Ören, Ulucak ve Yukarı Kızılca olmak üzere 5 beldesi ve 29 köyü bulunmaktadır.
2000 Yılı Genel Nüfus Sayımı`na göre toplam nüfusu 73.114`tür. Bu nüfusun 25.448`i merkezde, 47.666'sı belde ve köylerde yaşamaktadır.
İlçede 39 İlköğretim Okulu, 9 Orta Öğretim Kurumu bulunmakta; 14.281 öğrencinin eğitim gördüğü bu okullarda 725 öğretmen görev yapmaktadır.
İlçede, 1 Devlet Hastanesi (inşaat aşamasındadır, henüz kullanıma açılmamıştır.) 10 Sağlık Ocağı, 6 Sağlık Evi, 1 SSK Dispanseri hizmet vermektedir.
İlçe ekonomisi ağırlıklı olarak tarım ve hayvancılığa dayanmaktadır. Son yıllarda sanayi alanında büyük gelişmeler yaşanmaktadır.
Kemalpaşa`nın doğal zenginliği olan Nif Dağı ile devamı niteliğindeki Spil Dağı ve Kemalpaşa-Torbalı yolu üzerindeki Hitit Karabel Anıtı görülebilir.
Turizm alanında da gelişmeler gösteren Kemalpaşa`da kurulan Alaş Kımız Üretme Çiftliği, Kazak Otağı, Orta Asya Türk Mutfağı ile ülkemizde bu alandaki ilk ve tek örnektir.
Kınık:
Kınık, İzmir'in kuzeyinde yer alır. İl merkezine uzaklığı 120 km'dir. Kuzeyinde ve batısında Bergama; doğusunda ve güneyinde Manisa ili topraklarıyla çevrelenir.
İlçenin yüzölçümü 436 km2'dir. 2 beldesi (Poyracık ve Yayakent) ve 29 köyü bulunmaktadır.
2000 Yılı Genel Nüfus Sayımı`na göre toplam nüfusu 32.109`dur. Bu nüfusun 13.136`sı merkezde, 18.978`i belde ve köylerde yaşamaktadır.
İlçede 30 İlköğretim Okulu, 4 Orta Öğretim Kurumu bulunmakta; 4556 öğrencinin eğitim gördüğü bu okullarda 231 öğretmen görev yapmaktadır.
İlçede, 3 Sağlık ocağı, 5 Sağlık Evi, 1 Ana Çocuk Sağlığı VE 59 personeli ile hizmet vermektedir.
İlçenin ekonomik yapısı tarım, hayvancılık ve ormancılığa dayalıdır.
İlçe adını Oğuz Türkleri'nin Bozoklar kolunun Kınık boyundan alır. 1306 yılında Karesi Beyliği ile Türk dönemi başlamış, 1345 tarihinden sonra Orhan Gazi zamanında Osmanlı yönetimine girmiştir. İlçede Yıldırım Beyazıt Camii, İbrahim Ağazede Camii ve altı kemerli Su Kemeri önemli yapılardır.
Kiraz:
Kiraz , İzmir`in doğusunda yer alır. İl merkezine uzaklığı 142 km`dir. Kuzeyinde Manisa ili; doğusunda Tire ve Bayındır; batısında Ödemiş; güneyinde Beydağ ve Nazilli ile çevrelenir.
İlçenin yüzölçümü 586 km2`dir. 52 köyü bulunmaktadır. Bağlı beldesi yoktur.
2000 Yılı Genel Nüfus Sayımı`na göre toplam nüfusu 44.910`dur. Bu nüfusun 10001`i merkezde, 34.909`u belde ve köylerde yaşamaktadır.
İlçede 40 İlköğretim Okulu, 3 Orta Öğretim Kurumu bulunmakta; 6494 öğrencinin eğitim gördüğü bu okullarda 199 öğretmen görev yapmaktadır.
İlçede, 1 Devlet Hastanesi, 4 Sağlık ocağı, 18 Sağlık Evi, 1 Ana Çocuk Sağlığı, 1 Verem savaş Dispanseri hizmet vermektedir.
İlçe ekonomisinde tarım ve hayvancılık önemli bir yer tutar. Yörede yetişen başlıca ürünler patates, tütün, pamuk, zeytin, kestane, ceviz ve üzümdür.
İlçenin tarihini yansıtan başlıca eserler arasında Hisar Kalesi, Yağlar Kalesi, Kayacık Hisar Kalesi sayılabilir. İlçede bulunan Aydınoğlu Camii, Suludere Camii ve Hamamı Osmanlı dönemi eserleridir.
Konak:
Konak, Anakent sınırları içerisinde yer alan en büyük ilçedir. Kuzeyinde İzmir Körfezi ve Karşıyaka; doğusunda Bornova; güneyinde Buca ve Gaziemir; batısında Balçova İlçesi bulunmaktadır.
İlçenin yüzölçümü 69 Km2`dir. 2 köyü bulunmaktadır. Bağlı beldesi yoktur.
2000 Yılı Genel Nüfus Sayımı`na göre toplam nüfusu 782.309`dur.
İlçede 127 İlköğretim Okulu, 67 Orta Öğretim Kurumu bulunmakta;155.266 öğrencinin eğitim gördüğü bu okullarda, 7.619 öğretmen görev yapmaktadır.
İlçede, 13 Devlet Hastanesi, 13 Özel Hastane, 40 Sağlık Ocağı, 3 Verem Savaş Dispanseri, 7 Ana ve Çocuk Sağlığı Merkezi bulunmaktadır.
Konak, İzmir`in yönetsel, sanatsal, kültürel ve ticari merkezidir.
9 Eylül 1922`de gönderine çekilen Bayrağımızla, yalnız İzmir`in değil, ülkemizin de kurtuluşunun simgesi olmuş Hükümet Konağı Konak Meydanı`ndadır.
Yapılışından günümüze bir buluşma noktası olan Saat Kulesi Konak Meydanı`ndadır.
Antik çağdan günümüze taşınmış eserlerle, Osmanlı döneminden kalan eserlerle, ama en çok Cumhuriyet Döneminin eserleriyle karakterize olur.
Konak, İzmir`in kültür, sanat ve eğlence merkezi olması nedeniyle yerli ve yabancı tüm turistlerin uğrak yeri durumundadır.
Menderes:
Menderes, İzmir`in güneyinde yer alır. İl merkezine uzaklığı 20 km`dir. Kuzeyinde Gaziemir, Narlıdere, Güzelbahçe ve Konak; doğusunda Torbalı; batısında Seferihisar; güneyinde Selçuk ve Ege Denizi ile çevrelidir.
İlçenin yüzölçümü 775 km2`dir. Değirmendere, Görece, Gümüldür, Oğlananası, Özdere ve Tekeli olmak üzere 6 beldesi ve 20 köyü bulunmaktadır.
2000 Yılı Genel Nüfus Sayımı`na göre toplam nüfusu 73.002`dir. Bu nüfusun 16.792`si merkezde, 56.210`u belde ve köylerde yaşamaktadır.
İlçede 36 İlköğretim Okulu, 3 Orta Öğretim Kurumu bulunmakta; 9925 öğrencinin eğitim gördüğü bu okullarda 503 öğretmen görev yapmaktadır.
Sağlık hizmetleri, 9 Sağlık ocağı, 5 Sağlık Evi ve 1 SSK Dispanseri tarafından verilmektedir.
İlçe ekonomisinde tarım ve hayvancılık önemli yer tutar. Arpa, buğday, pamuk, narenciye, tütün ve seracılık önemli gelir kaynağıdır. Son yıllarda çeşitli dallarda faaliyet gösteren sanayi kuruluşları kurulmuştur.
İzmir`in içme suyu ihtiyacını karşılayan Tahtalı Barajı ilçe sınırlarındadır.
Menderes`te Klaros, Notion ve Kolophon antik kent yerleşimleri bulunmaktadır.
İlçenin 40 km`lik sahil şeridinde birbirinden güzel kıyı, koy ve turistik tesisleri, turizmin gelişmesini sağlamaktadır. Görece köyünde, geleneksel el sanatlarımızdan olan gözboncukçuluğu tüm canlılığıyla sürdürülmektedir.
Menemen:
Menemen, İzmir`in kuzeyinde yer alır. İl merkezine uzaklığı 28 km`dir. Kuzeyinde Aliağa ilçesi; doğusunda Manisa ili; batısında Foça; güneyinde Çiğli ve Karşıyaka ile çevrelenir.
İlçenin yüzölçümü 665 km2`dir. Asarlık, Emiralem, Harmandalı, Koyundere, Maltepe, Seyrek, Türkeli ve Ulukent olmak üzere 8 beldesi 20 köyü bulunmaktadır.
2000 Yılı Genel Nüfus Sayımı`na göre toplam nüfusu 114.457`dir. Bu nüfusun 46.079`u merkezde, 63.378`i belde ve köylerde yaşamaktadır.
İlçede 46 İlköğretim Okulu, 10 Orta Öğretim Kurumu bulunmakta; 26088 öğrencinin eğitim gördüğü bu okullarda, 1.271 öğretmen görev yapmaktadır.
İlçede, 1 Devlet Hastanesi, 112 Acil Servis İstasyonu, 1 Semt Polikliniği, 10 Sağlık Ocağı, 4 Sağlık Evi ve 2 Özel Poliklinik hizmet vermektedir.
İlçe ekonomisi tarıma dayalıdır. Özellikle kavun ve çilek üretimi yaygındır. İhracata yönelik deri ve deri mamullerinin üretildiği önemli bir merkezdir. Menemen daha çok çömlekleri, testileri, saksıları ve rengarenk desenli seramik ürünleriyle ünlüdür.
Narlıdere:
İlçe, 1992 yılında 3806 sayılı Kanun'la Narlıbahçe adıyla kurulmuş, 1993 yılında ise 3949 sayılı Kanun'la bir kısım mahallesi ve köyleri ayrılarak Güzelbahçe ilçesi kurulmuş, İlçenin adı Narlıdere olmuştur.
İlçe'nin yüzölçümü 63 km2'dir.İlçe doğusunda Balçova, batısında Güzelbahçe, güneyinde Konak İlçeleri ve kuzeyinde İzmir Körfezi ile çevrilidir.
İlçenin nüfusu 2000 yılı nüfus sayımına göre 54.107'dir.
İlçe'nin merkez olmak üzere bir Belediyesi, Belediye sınırları içersinde 10 mahallesi bulunmaktadır. İlçenin köyü yoktur.
İlçede 9 resmi, 1 özel olmak üzere toplam 10 ilköğretim okulu, bünyesinde yabancı dil ağırlık bölümü bulunan 1 genel lise,1 Ticaret Meslek Lisesi ve 1 Anadolu Lisesi olmak üzere 3 ortaöğretim kurumu bulunmaktadır. Mevcut okullarda 6980 öğrenci eğitim - öğretim görmekte ve 386 öğretmen görev yapmaktadır.
İlçede sağlık hizmetleri 3 Sağlık Ocağı, 1 Sağlık Birimi, 1 Sağlık Evi tarafından verilmektedir. Sağlık hizmetleri 24 hekim, 2 diş hekimi, 17 ebe, 17 hemşire, 2 sağlık memuru, 2 çevre sağlığı teknisyeni tarafından yürütülmektedir.
İlçenin Balçova ile olan sınırında zengin sıcak su kaynakları bulunmaktadır. İlçedeki konutlardan 1 521 adedi jeotermal enerji kaynağı ile ısıtılmaktadır.
Ödemiş:
Ödemiş, İzmir`in güneydoğusunda yer alır. İl merkezine uzaklığı 113 km`dir. Kuzeyinde Uşak ili; doğusunda Kiraz ve Beydağ; batısında Bayındır; güneyinde Aydın ili ile çevrelenir.
İlçenin yüzölçümü 1.079 km2'dir. Bademli, Birgi, Bozdağ, Çaylı, Kayaköy, Kaymakçı, Konaklı, Ovakent ve Zeytinlik olmak üzere 9 beldesi ve 74 köyü bulunmaktadır.
2000 Yılı Genel Nüfus Sayımı`na göre toplam nüfusu 128.259`dur. Bu nüfusun 61.896`sı merkezde, 66.363`si belde ve köylerde yaşamaktadır.
İlçede 60 İlköğretim Okulu, 9 Orta Öğretim kurumu bulunmakta; 19.904 öğrencinin eğitim gördüğü bu okullarda 1.021 öğretmen görev yapmaktadır.
İlçede, 1 Devlet Hastanesi, 16 Sağlık Ocağı, 7 Sağlık Evi, 1 Ana Çocuk Sağlığı, 1 Bölge Halk Sağlığı Laboratuarı ve 1 Verem Savaş Dispanseri hizmet vermektedir.
İlçe ekonomisi tarıma dayalıdır. Hayvancılık önemli gelişme göstermiştir. Tarıma dayalı sanayi kuruluşları çoğalmaktadır.
Bir dönem Aydınoğlu Beyliği`ne başkentlik yapmış olan Birgi Ödemiş`in bir beldesidir. Birgi`de, Aydınoğulları Beyliği ve Osmanlılara ait çok sayıda eser bulunmaktadır. Ulu Camii, Aydınoğulları Camii, Karaoğlu Camii, Derviş Ağa Camii, Birgivi Mehmet Efendi Medresesi, Sultan Şah Türbesi, Çakırağa Konağı bu eserlerden bazılarıdır. Ödemiş Müzesi bölge tarihini yansıtan arkeolojik ve etnografik eserler bakımından zengindir.
Cumartesi günleri kurulan ve bölgenin önemli pazarlarından biri olan Ödemiş pazarının " El Sanatları Pazarı" bölümünde satışa sunulan, yöreye özgü dantel, iğne oyası, mekik oyası, kanaviçe ve Ödemiş ipeği gibi el ürünleri yerli ve yabancı ziyaretçilerin ilgi odağı olmaktadır.
Seferihisar:
Seferihisar, İzmir`in batısında yer alır. İl merkezine uzaklığı 47 km`dir. Kuzeyde Urla, Doğuda Menderes, batı ve güneyde Ege Denizi ile çevrilidir.
İlçenin yüzölçümü 371 km2'dir. Doğanbey-Payamlı ve Ürkmez olmak üzere 2 beldesi ve 8 köyü bulunmaktadır.
2000 Yılı Genel Nüfus Sayımı`na göre toplam nüfusu 34.761`tür. Bu nüfusun 17.526`sı merkezde, 17.235`i belde ve köylerde yaşamaktadır.
Seferihisar`da 13 İlköğretim Okulu, 5 Orta Öğretim Kurumu bulunmakta; 4.712 öğrencinin eğitim gördüğü bu okullarda, 213 öğretmen görev yapmaktadır.
İlçede, sağlık hizmetleri, 1 Devlet Hastanesi, 4 Sağlık Ocağı, 1 Sağlık Evi tarafından verilmektedir.
Seferihisar ekonomisinde tarım ağırlığını korumaktadır. İlçe toprakları, zeytinlikler ve narenciye bahçeleriyle kaplıdır. Son yıllarda seracılık gelişme göstermektedir.
Seferihisar yöresi, Antikçağ`da önemli bir yerleşim yeri olmuştur. Yöredeki en önemli ören yeri Teos`tur.
Seferihisar, XIII. yüzyılda Selçukluların, XIV. yüzyılda Aydınoğulları ve Osmanlıların egemenliğinde kalmış, XV. yüzyılda bir süre Timur İmparatorluğu'nun yönetiminde kaldıktan sonra kesin olarak Osmanlı egemenliğine geçmiştir. İlçe ve çevresinde Selçuklular ve Osmanlılar tarafından yaptırılmış eserlerin başlıcaları Koçibey Mescidi, Gözsüzler Mescidi, Turabiye Camii, Sığacık Camii, Ağa Camii, Yeni Camii ve Hıdırlık Camii`dir. Seferihisar`ın 6 Km batısında küçük bir balıkçı yerleşimi olan Sığacık, Selçuklular döneminde yapılmış surlarla çevrilidir. Kaptan Piri Reis`in önerisiyle yapılmış olun Osmanlı Kalesi, XVI. yüzyıldan kalmadır.
Selçuk:
Selçuk İzmir`in güneyinde, İzmir-Aydın karayolu üzerinde yer alır. Kuzeyde Torbalı, Doğuda Tire, güneyde Germencik ve batıda Kuşadası ile çevrilidir. İl merkezine uzaklığı 74 km`dir.
İlçenin yüzölçümü 295 km2'dir. 1 beldesi (Belevi) ve 8 köyü bulunmaktadır.
2000 Yılı Genel Nüfus Sayımı`na göre toplam nüfusu 33.594`tür. Bu nüfusun 25.414`ü merkezde, 8.180`i belde ve köylerde yaşamaktadır.
Selçuk`ta; 12 İlköğretim Okulu, 3 Orta Öğretim Kurumu bulunmakta; 5658 öğrencinin eğitim gördüğü bu okullarda 311 öğretmen görev yapmaktadır.
İlçede, sağlık hizmetleri 1 Devlet Hastanesi, 4 Sağlık Ocağı, 3 Sağlık Evi tarafından verilmektedir.
İlçenin ekonomisi ağırlıklı olarak turizme dayalıdır. Bunun yanında tarım ve hayvancılıkta önemli bir gelir kaynağıdır.
Selçuk, Antikçağın en önemli yerleşim yerlerinden biri olmuştur. Selçuk`ta bulunan tarihi yapıların büyük bir bölümü ayaktadır. Efes ören yeri, Türk ve dünya turizmi açısından çok önemli bir merkezdir. Efes Arkeoloji Müzesi ülkemizin en çok ziyaret edilen müzelerinin başında gelir.
Selçuklu sanatının en önemli eserlerinden biri olan İsa Bey Camii Selçuk'tadır. Cami, hem avlulu Türk Camii tipinin, hem de Anadolu sütunlu camilerinin bilinen en eski örneğidir.
Selçuk`ta Şirince Köyü, kırsal turizmin güzel bir örneğidir. Pamucak Plajı, kıyı turizminin çok daha gelişeceği bir alan olarak ortaya çıkmaktadır.
EFES ANTİK KENTİ:
Tarihi M.Ö.5000`lere uzanan ve ilk çağın en ünlü şehirlerinden olan Efes, küçük menderes nehrinin sularını boşalttığı körfezin yakınında kurulmuştur. Doğu'ya açılan büyük ticaret yollarının başlangıç noktasında olması yanında, çok önemli bir dini merkez oluşu, tarihe büyük bir kent olarak geçmesini sağlamıştır.
Bugün gezilen Efes Büyük İskender`in generallerinden Lysimachos tarafından Bülbül ve Panayır dağları arasındaki vadide M.Ö. 3.yy da kurulmuştur. Kent Akdeniz`in önemli deniz ticaret merkezlerinden biri olmuştur. M.Ö. 2.yy`da Romalıların egemenliği altına giren Efes hızla gelişmeye başlamış ve Roma İmparatorluğu`nun Küçük Asya`daki başkenti olarak M.S. 2.yy`la kadar en parlak dönemini yaşamıştır.
Tire:
Tire, İzmir`in doğusunda yer alır. Kuzeyinde Bayındır; doğusunda Ödemiş; batısında Selçuk ve Torbalı ilçeleri; güneyinde ise Aydın ili ile çevrelenir.
İlçenin yüzölçümü 784 k m2`dir. 1 beldesi (Gökçen) ve 64 köyü bulunmaktadır.
2000 Yılı Genel Nüfus Sayımı`na göre toplam nüfusu 78.025`tir. Bu nüfusun 44.000`i merkezde, 34.025`si belde ve köylerde yaşamaktadır.
İlçede 51 İlköğretim Okulu, 9 Orta Öğretim Kurumu bulunmakta; 12.665 öğrencinin eğitim gördüğü bu okullarda 717 öğretmen görev yapmaktadır.
İlçede, 1 Devlet Hastanesi, 6 Sağlık Ocağı, 3 Sağlık Evi, 1 Verem Savaş Dispanseri ve 1 Ana Çocuk Sağlığı bulunmaktadır.
İlçe ekonomisi tarım, ticaret ve sanayiye dayanmaktadır. Tarım ürünleri başta pamuk olmak üzere, buğday, arpa, tütün, susam ve her türle meyve, sebzedir. Arıcılık ilerlemiş durumdadır. Besi ve süt inekçiliği gelişmiştir. Tire Organize Sanayi Bölgesinin kurulması sonucunda, ilçede sanayi de önemli ivme kazanmış bulunmaktadır.
Tire, 1308 yılında Aydınoğulları Beyliğinin kurulmasıyla Türk egemenliği ile tanışmış, 1426 yılında ise Osmanlı yönetimine geçmiştir. Tire, Osmanlı tarihinde XV. yy.dan XVIII. yy.a kadar kullanılan Darphanede mangır (bakır) ve Akçe (gümüş) adı verilen paraların kesilmesi nedeniyle önemli bir yere sahiptir. Tire Müzesinde, yörede bulunan arkeolojik ve etnografik görülmeye değer eserler sergilenmektedir.
Tire`de mimarlık tarihi açısından zengin, klasik dönem Osmanlı mimari tarzını yansıtan camiler arasında Yeni Camii, Tahtakale Camii, Yeşil İmaret, Lütfü Paşa Camii görülebilir. Tire`de çok önemli yerel kültür mirası olarak urgancılık, nalıncılık, yorgancılık, hasırcılık, saraciye, keçecilik ve dokumacılık günümüzde de sürdürülmektedir.
Torbalı:
Torbalı, İzmir`in güneydoğusunda yer alır. İl merkezine uzaklığı 45 km`dir. Kuzeyinde Kemalpaşa; doğusunda Tire ve Bayındır; batısında Menderes; güneyinde Selçuk ile çevrelenir.
İlçenin yüzölçümü 603 km2`dir. Ayrancılar, Çaybaşı, Karakuyu, Pancar, Subaşı ve Yazıbaşı olmak üzere 6 beldesi ve 22 köyü bulunmaktadır.
2000 Yılı Genel Nüfus Sayımı`na göre toplam nüfusu 93.216`dır. Bu nüfusun 55.117`si merkezde, 35.037`si belde ve köylerde yaşamaktadır.
İlçede 46 İlköğretim Okulu, 9 Orta Öğretim kurumu bulunmakta; 21309 öğrencinin eğitim gördüğü bu okullarda 1.193 öğretmen görev yapmaktadır.
İlçede, 1 Devlet Hastanesi, 1 SSK Dispanseri, 9 Sağlık ocağı, 10 Sağlık Evi, 1 Ana Çocuk Sağlığı, 1 Verem savaş Dispanseri hizmet vermektedir.
İlçe ekonomisinde tarım çok önemli bir yer tutmaktadır. Seracılık, sebzecilik ve hayvancılık ileri düzeydedir.
Torbalı, İzmir`e 45 km uzunluğunda çift hatlı demiryolu ile bağlıdır. İzmir-Aydın otoyolu karayolu ulaşımı hızlandırmıştır. Adnan Menderes Havalimanı`na ve Ege Serbest Bölgesi`ne 30 km uzaklıktadır. Karabel üzerinden, Kemalpaşa ? Ankara karayoluna bağlantısı vardır. Bu olanaklar, son yıllarda, ilçeyi sanayi yatırımları açısından önemli bir çekim noktası haline getirmiştir.
Torbalı tarihi kalıntılar açısından zengindir. İlçedeki Metropolis antik kenti önemli bir turistik merkezdir. Sultan Abdülhamit`in Seyir Köşkü, Osmanlı döneminin önemli eserlerindendir.
Urla:
Urla, İzmir il merkezine 35 km uzaklıktadır. Doğusunda Güzelbahçe ve Seferihisar; batısında Çeşme; kuzeybatısında Karaburun; kuzeyinde ve güneyinde Ege Denizi ile sınırlanmıştır.
Yüzölçümü 704 km2`dir. 14 köyü bulunmaktadır.
2000 Yılı Genel Nüfus Sayımı sonuçlarına göre, toplam nüfusu 49.269`dur. Bu nüfusun 36.759`u ilçe merkezinde, 12.690`ı köylerde yaşamaktadır.
İlçede 22 İlköğretim Okulu, 4 Orta Öğretim kurumu bulunmakta; 6658 öğrencinin eğitim gördüğü bu okullarda 484 öğretmen görev yapmaktadır.
Sağlık hizmetleri, 1 Devlet Hastanesi, 7 Sağlık Ocağı ve 1 AÇS/AP Merkezi tarafından verilmektedir.
Yüksek öğretim kurumları açısından zengin olan ilçede; İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsünün Urla Yerleşkesi, Ege Üniversitesi`ne bağlı Su Ürünleri Fakültesi, 9 Eylül Üniversitesi Deniz İşletmeciliği ve Yönetimi Yüksekokulu bulunmaktadır.
Doğa ve tarihin kucaklaştığı Urla`da yapılan arkeolojik araştırmalarda İskele Mahallesi`ndeki Limantepe Höyüğü`nün M.Ö. 6000 yıla tarihlenen bir merkez olduğu ortaya çıkarılmıştır. Buluntuların en önemlilerinden birisi de Liman olup, tarihte bilinen en eski limandır. Antik Klazomenai Kenti liman bölgesinde yer alır. Kent, Antikçağ`da özellikle zeytinyağı üretimiyle önemli bir ticaret merkezi olmuştur.
Urla, Aydınoğulları Beyliği ile 1330`lu yıllarda ilk kez Türk egemenliği ile tanışmış, XIV. yy. sonlarında Osmanlı topraklarına katılmıştır. Denizli Mahallesi Camii, Kamalı Camii, Sungurlular Camii, Hacı Turan Kapan Camii ve Fatih İbrahim Bey Camii ve Hacı Turan Şadırvanı XV. Ve XVI. yy.da yapılmış Türk eserleridir.
Urla kıyıları ve önündeki 12 ada ile İzmir Körfezi, en güzel şekilde Urla`nın Güvendik sırtlarından seyredilmektedir. Urla köyleri denildiğinde; tiyatrosu ve seraları ile ünlü Bademler Köyü, iç kısımda kalmasına karşın önemli ölçüde turist çekmeyi başaran Barbaros Köyü, kıyıdaki Özbek ve Balıklıova, Gülbahçe köyleri ilk akla gelenlerdir.
Copyright © 2005 Uzerine.com